شماره تلفن : 13486085502
July 19, 2022
یک مطالعه جدید برای اولین بار نشان میدهد که همان کابلهای فیبر نوری زیردریایی که برای اینترنت و تلویزیون کابلی استفاده میشوند را میتوان برای هماهنگی با حیات دریایی در مقیاسهای بیسابقهای تغییر کاربری داد و به طور بالقوه تلاشهای حیاتی حفاظت را تغییر داد.
"استراق سمع با سرعت نور: سنجش صوتی توزیع شده نهنگ های بالین در قطب شمال"، در 5 ژوئیه در Frontiers in Marine Science منتشر شد.ردیابی نهنگ ها با استفاده از فیبر نوری و تکنیکی به نام سنجش صوتی توزیع شده (DAS) را توصیف می کند.
Léa Bouffaut، محقق فوق دکترا در مرکز K. Lisa Yang برای حفاظت از بیوآکوستیک در آزمایشگاه پرندهشناسی کرنل و اولین نویسنده این مطالعه، گفت: «صدا در اقیانوس پنج برابر سریعتر از هوا حرکت میکند»."از آنجایی که نهنگ ها بسیار پر سر و صدا هستند، نظارت صوتی یک راه بسیار موثر برای ما برای ارزیابی مکان آنها و جایی است که می روند."
قرار دادن این اطلاعات دقیق به دست محافظان و تصمیم گیرندگان می تواند تأثیر قابل توجهی داشته باشد.نزدیک به 50 درصد از گونه های نهنگ بزرگ به عنوان در معرض خطر طبقه بندی می شوند.آنها با چالش هایی از جمله گرم شدن اقیانوس ها و افزایش فعالیت های دریایی انسانی روبرو هستند که بر محیط زیست و توانایی آنها برای برقراری ارتباط تأثیر منفی می گذارد.
بوفاوت این مطالعه را با همکارانش در زمانی که در دانشگاه علم و فناوری نروژ بود تکمیل کرد.او و تیم مرکز یانگ اکنون تحقیقات DAS را در دو زمینه اصلی پیش خواهند برد: ارزیابی کیفیت سیگنال های صوتی دریافتی و نرم افزار هوش مصنوعی برای غربال کردن خروجی صوتی عظیم DAS که می تواند روزانه به تعداد زیادی ترابایت داده اضافه کند.
روشهای سنتی پایش نهنگ صوتی شامل استقرار مجموعهای از هیدروفونها برای تشخیص امواج صوتی در یک منطقه خاص است.به گفته بوفاوت، به دلیل هزینههای نسبتاً بالای مربوط به عملیات (ابزار، زمان کشتی و خدمه برای استقرار و بازیابی)، دادههای صوتی کماند و اقیانوسها بهطور ناهموار نمونهبرداری شدهاند.
با استفاده از فیبر نوری، دانشمندان میتوانند به حسگرهای بیشتری در مسافتهای طولانیتر دسترسی داشته باشند و آنها را قادر میسازد تا در زمان واقعی نهنگها را بهتر رصد کنند.
هولگر کلینک، مدیر مرکز یانگ گفت: «فناوری پشت DAS در مقایسه با نظارت مستقیم امواج صوتی با میکروفون زیر آب، کاملاً متفاوت است.آنچه که ما ثبت میکنیم، تغییرات در زمانبندی پالسهای نوری است که به دلیل نقصهای کوچک در کابل فیبر نوری به عقب پراکنده میشوند.سپس می توانیم آن سیگنال را به صدا تبدیل کنیم.به همین دلیل است که ما آنها را هیدروفون های مجازی می نامیم.
مانیتورینگ از یکی از فیبرهای یدکی استفاده نشده استفاده میکند که «فیبر تیره» نیز نامیده میشود، که معمولاً با بستههای کابل مخابراتی موجود است.این فیبرهای تیره را می توان بدون ایجاد مزاحمت در جریان داده های موجود در نقطه انتهایی کابل در ساحل مورد بهره برداری قرار داد.
بوفاوت گفت: "امید من این است که این فناوری را بیشتر توسعه دهم و آن را برای همه کسانی که در زمینه حفاظت از دریا فعالیت می کنند در دسترس قرار دهم."این فناوری میتواند آینده را برای نهنگها بسیار روشنتر کند.»