شماره تلفن : 13486085502
August 31, 2021
انتخاب یک ارائه دهنده ابر هنگامی که قصد دارید همه حجم کاری خود را در یک ابر عمومی واحد اجرا کنید ، به اندازه کافی پیچیده است: شما باید ویژگی های مختلف و برنامه های قیمت گذاری که ارائه دهندگان مختلف ابر ارائه می دهند را مقایسه کنید تا بهترین تناسب را برای حجم کاری خود تعیین کنید.اما اگر از راه حل ابر ترکیبی استفاده کرده اید ، انتخاب یک پلت فرم ابر عمومی برای کمک به تقویت استراتژی شما حتی بیشتر چالش برانگیز است.این امر نه تنها نیاز به مقایسه ویژگیهای اصلی خود ابرهای عمومی دارد ، بلکه خدماتی را که آنها به آنها ارائه می دهند نیز مقایسه می کندابر ترکیبیبه
در اینجا چند راهنمایی در مورد نحوه انتخاب ارائه دهنده ابر هنگام ایجاد استراتژی راه حل ابر ترکیبی وجود دارد.
این معنی ابر ترکیبیکمی تار استاین امر تعیین آنچه حتی در برخی موارد به عنوان ابر ترکیبی محسوب می شود را دشوار می کند.میزان استقرار ، مدیریت و نظارت بر حجم کار در یک ابر ترکیبی می تواند متفاوت باشد.
با این حال ، همه راه حل های ابر ترکیبی یک ویژگی مشترک مشترک دارند: آنها خدمات را از یک پلت فرم ابر عمومی با زیرساخت خصوصی ترکیب می کنند.بنابراین ابرهای عمومی یک عنصر ضروری برای ابرهای ترکیبی هستند.
اگر می خواهید یک راه حل ابر ترکیبی بسازید ، یکی از اولین گام ها این است که تصمیم بگیرید از کدام پلتفرم ابر عمومی برای ارائه خدمات و/یا زیرساخت های ابری عمومی که به تقویت ابر ترکیبی شما کمک می کند ، استفاده کنید.همانطور که اشاره کردیم ، این تصمیم پیچیده ای است ، با توجه به ملاحظات زیادی که در زمینه هایی مانند ویژگی ها و قیمت وجود دارد.شما همچنین باید نه تنها به نحوه عملکرد خدمات ارائه دهنده ابر در فضای ابری خود ، بلکه به نحوه ادغام آنها با زیرساخت های خصوصی به عنوان بخشی از استراتژی ترکیبی فکر کنید.
در اینجا چند س questionsال وجود دارد که باید هنگام حرکت در این منطقه دشوار بپرسید.
امروزه بسیاری از فروشندگان ابر-از جمله همه سه ابر عمومی عمومی-دارای چارچوب هایی هستند که به طور خاص برای کمک به مشاغل در استقرار و مدیریت محیط های ترکیبی ابر طراحی شده است.آمازون دارای AWS Outposts و EKS Anywhere است.گوگل Anthos دارد.مایکروسافت Azure Stack و Azure Hub را ارائه می دهد.
این چارچوب ها معمولاً ساده ترین وسیله برای ساختن ابر ترکیبی هستند.اما آنها لزوماً مقرون به صرفه نیستند و تمایل دارند شما را در ابزار مدیریت پلت فرم ابر عمومی خاص برای محیط ترکیبی شما قفل کنند.علاوه بر این ، برخی از این چارچوب ها به جای این که به شما اجازه دهند با استفاده از زیرساخت هایی که در اختیار دارید ، از سخت افزار خاصی استفاده کنید.
به همین دلایل ، ممکن است بخواهید به آن نگاه کنید سیستم عامل های عمومی ابریکه می تواند برای ایجاد محیط های ابر ترکیبی استفاده شود ، اما لزوماً چارچوب هایی را که برای این مورد استفاده شده است ، ارائه نمی دهد.اگر از این مسیر استفاده کنید ، به احتمال زیاد از ابزارهای مدیریتی یک فروشنده شخص ثالث مانند ServiceNow یا ManageEngine استفاده خواهید کرد.ادغام این راه حل ها پیچیده تر خواهد بود ، اما خنثی تر از ابر هستند.همچنین ممکن است هزینه کمتری داشته باشند.
استقرار برنامه های کاربردی از طریق Kubernetes می تواند راهی آسان برای ایجاد یک ابر ترکیبی باشد.این به شما امکان می دهد از Kubernetes برای متمرکز و استاندارد کردن مراحل استقرار و مدیریت خود ، صرف نظر از اینکه کدام زیرساخت ها-عمومی یا خصوصی-میزبان برنامه های شما هستند ، استفاده کنید.
اگر از یک استراتژی ابر ترکیبی مبتنی بر Kubernetes استفاده کنید ، هنگام انتخاب یک پلتفرم ابر عمومی ، ملاحظات اصلی شما این خواهد بود که سرویس کوبرنتس این پلتفرم چه ویژگی هایی دارد و اینکه سرویس چگونه با زیرساخت شخص ثالث ادغام می شود.سرویس های Kubernetes مانند Google Anthos ، که Google با هدف صریح اجازه دادن به Kubernetes برای کار با هرگونه زیرساخت راه اندازی کرده است ، مسلماً برای یک استراتژی ترکیبی مناسب تر از سرویس هایی مانند AWS EKS است ، که در حال حاضر به عنوان زیرساختی آگنوستیک (هر چند که تبدیل شده است) مناسب تر است. بیشتر از طریق راه اندازیEKS در هر کجا)
توانایی استفاده از الگوهای زیرساختی مشابه کد (IaC) در یک محیط ابر ترکیبی ، استقرار حجم کاری را بسیار آسان تر از زمانی می کند که مجبور باشید از یک مجموعه قالب IaC برای پلت فرم ابر عمومی خود و دیگری برای حجم کار استفاده کنید. میزبانی شده در زیرساخت های خصوصی
اکثر ابزارهای شخص ثالث IaC را می توان در هر ابر عمومی یا محیط داخلی استفاده کرد.با این حال ، خدمات بومی IaC از پلتفرم های ابری عمومی ، مانند AWS CloudFormation ، تمایل دارند فقط با خود ابرهای عمومی کار کنند ، که در صورت داشتن یک استراتژی ابر ترکیبی ممکن است یک محدودیت باشد.
به طور کلی ، چارچوب های هویت و مدیریت دسترسی (IAM) سکوهای عمومی ابر برای مدیریت دسترسی فقط برای حجم کاری که در آن ابرها اجرا می شود ، طراحی شده است.اما گاهی اوقات ممکن است نقش های IAM را در محیط های ترکیبی نیز گسترش دهیم ، که مدیریت دسترسی را ساده می کند.تو می توانیاین کار را با AWS انجام دهید، برای مثال ، یا با Azure Active Directory.
از آنجا که هزینه های خروج (هزینه هایی که ارائه دهندگان ابر برای انواع خاصی از انتقال داده ها دریافت می کنند) می تواند باشد بخش عمده ای از صورتحساب رایانش ابری شما، شما باید برنامه های هزینه خروج از هر سیستم عامل ابری عمومی را که در نظر دارید ، با دقت ارزیابی کنید.
توجه ویژه ای داشته باشید که چگونه قیمت خروجی آنها می تواند بر معماری ترکیبی که قصد ساخت آن را دارید تأثیر بگذارد.برای مثال ، اگر از یک ابر خصوصی مجازی (VPC) استفاده می کنید ، پیامدهای هزینه انتقال داده ها به داخل و خارج از VPC را ارزیابی کنید.
صحبت از VPC ها ، VPC ها و سایر خدمات شبکه اغلب یک عنصر مهم برای ادغام زیرساخت های خصوصی با ابرهای عمومی هستند.خدمات شبکه نیز بسیار پیچیده و ظریف هستند.به عنوان مثال ، Azure VPN Gateway و Azure ExpressRoute هر دو به شما امکان می دهند زیرساخت خصوصی را با ابر عمومی Azure متصل کنید ، اما آنها این کار را به روش های کمی متفاوت انجام می دهند.
نکته در اینجا این است که شما باید تحقیقات خود را برای تعیین دقیق انواع خدمات شبکه ای که هر ابر عمومی ارائه می دهد انجام دهید و کدام بر اساس ویژگی ها و قیمت مناسب ترین برنامه های ابری ترکیبی شما است.
هر پلت فرم ابر عمومی می توانبه عنوان بخشی از معماری ترکیبی عمل می کند.با این حال ، ابرهای عمومی در زمینه های مختلف از جمله قیمت گذاری خروجی و ویژگی های شبکه تا مدیریت ابر ترکیبی و خدمات Kubernetes متفاوت هستند.وقتی تصمیم می گیرید کدام پلت فرم ابر عمومی برای دید ابر ترکیبی شما مناسب تر است ، همه این مناطق را ارزیابی کنید
